Door de wet tot wijziging van de wet van 2 augustus 2002 inzake de bestrijding van betalingsachterstand bij handelstransacties zullen ondernemingen geen betalingstermijnen van meer dan zestig dagen meer kunnen overeenkomen indien de schuldeiser een KMO is en de schuldenaar geen KMO is.
Met andere woorden, in een handelstransactie met een KMO mag een niet-KMO voortaan contractueel geen betalingstermijn meer opleggen, die langer is dan 60 dagen.
Een KMO is omschreven als een onderneming die op het ogenblik van het sluiten van een handelstransactie niet meer dan één van de volgende criteria overschrijdt:
- een jaargemiddelde van 50 werknemers;
- een jaaromzet, exclusief de belasting over de toegevoegde waarde, van EUR 9.000.000; en
- een balanstotaal van EUR 4.500.000.
Een beding dat voorziet in een langere betalingstermijn dan 60 dagen, wordt voor niet-geschreven gehouden.
Deze wet werd op 25 april 2019 goedgekeurd in de Kamer. Ze zal in werking treden zes maanden na de bekendmaking ervan in het Belgisch Staatsblad.
Naast de B2B-wet van 4 april 2019 die in een eerdere Eubelius Flash werd besproken, is dit opnieuw een belangrijke wetswijziging voor ondernemingen.
